Netgedichten

1943

netgedicht (nr. 37.740):

Afscheidsgedicht: Kalm drijvend

Het licht tilt op,
laat gewichtloos zweven
door haar eeuwigheid

geen dag en geen nacht,
alleen rust en stilte
van ademloze heerlijkheid

voel het zweven, hoog en laag
regelend op eigen kracht
langs glanzende planeten
die stralend welkom heten

fluisterend;
je had het moeten weten
je wil voert langs je eigen tijd
nergens meer je aan
steeds weer verder gaan

absolute stilte is er niet
geluid blijft altijd hoorbaar
onverklaarbaar helder

kalm drijvend, tijdloos zwevend
geheel op eigen kracht
zeilend glijden, nergens doe je aan
vreedzaam onverstoorbaar
verder gaan

onverwacht overdonderd
bliksemsnel verblindend
met volle kracht explodeert
het wilskrachtig hart

en laat hier en daar
liefdesplinters na.

... Het gedicht is speciaal geschreven voor hen die afscheid moeten nemen van geliefden en kan tot afsluiting van een strikt persoonlijk woord worden voorgedragen. ...

Zie ook: http://fly.to/laurens.nl

Schrijver: Laurens Windig, 24 februari 2011