Een ontluikende mooiheid
hoor je het fluisteren, het suizen
rond de winddansende bomen
weet je hoe heerlijk je daar
kunt mijmeren, stiekempjes dromen
kan luisteren hoe de vogel
er klanken van liefde zingt
wanneer de ochtendnevel mysterieus
de nog grillige takken omringt
zie je hoe de zon een verlokkelijke knipoog
illustreert in een bonte lucht
het is een ontluikende mooiheid
die de ingeslapen aarde bevrucht
Geplaatst in de categorie: jaargetijden