inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 38.130):

Volle Maan

Ongekend, dit zilveren licht.
Door het nachtelijk duister
klinkt een helder bericht,
zacht als flauwe fluister.

Maan en aarde zijn verbonden
in een eeuwigdurende wals.
Als planeten praten konden
reikte Moeder Aarde haar hals:

“Leve de Maan die niet voor de duisternis zwicht.”

Schrijver: Iniduo, 20 maart 2011


Geplaatst in de categorie: natuur

2.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 72

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)