In de naam van de vader
Ik mocht niet meteen naar binnen.
Je lag in een ziekenhuiskamer,
je was het toch wel?
Uitzicht op een plantsoen met een klimrek,
de kinderen waren verdwenen.
Boven de deur hing een kruis.
Je had een opgerolde handdoek onder je kin
zodat je mond niet zou openvallen.
Ik zag je litteken op je linkerhand,
die keer dat de lading vastzat
of toch ook weer niet.
Je had een donkerrode pyjama aan
met zwarte en witgrijze verticale streepjes.
Ik dacht het beeld kwijt te zijn
of toch ook weer niet.
Geplaatst in de categorie: ouders