inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 38.532):

schaamte (3)

de landman trekt zijn sporen
trouw aan 't wisselend seizoen
standvastig ploegt hij voort
wie zal hem storen

zo toegewijd ook
is een moeder met haar kind
trouw aan haar taak
voelt zij de liefde stromen


wat til ik nog aan schaamte
over een miniem gemis
er is geen schuld
aan onvolkomenheden

de schaamte over menselijk tekort
gaat dieper, over wat je roeping is
het missen van reisdoel
en al of niet berusten in je lot

Schrijver: annabel, 13 april 2011


Geplaatst in de categorie: emoties

2.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 254

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Fred
Datum:
14 april 2011
Email:
fp.tuindergmail.com
Vind het een mooi gedicht, vooral de laatste strofe. Maar die schaamte... waarom daar aan te tillen?
Naam:
elze
Datum:
14 april 2011
Email:
lia_elzehotmail.com
een mooie beschouwing van ons lot ...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)