De zwarte zon
Ze waren slim, deden dom
Weinig mocht en alles kon
Niks verloren
Liegt het geraamte
De zwarte zon, mijn schaamte
Nee geen engeltjes
Magere Hein
Zit op schouders van bengeltjes
Roept mijn naam
Krassend geluid
Huid voor faam
In stilte schreeuw ik het uit
Je was hier eerder, altijd geweest
Het stroomt, blijft kleven
Daar stonden wij in
Met bloed beschreven
Trouw je best doen
Zeggen de bleekmannen
De ziekte verbannen
Geen blaam
Vooruit gesnelde familienaam
Aanwezig en luid
In stilte schreeuw ik het uit
Geen zin in beven, ik wil beleven
De warme zon in het zwarte woud
Is zo koud, zo koud
zonder eind
zonder reserve
zal de morgenzon alles bederven
Miljarden stippen maken een raster
Geen halo maar een masker
Je naam klinkt veruit
In stilte schreeuw ik het uit
Het pad is bekend, niet recent
Droog en hard met verdriet doordrenkt
Glad als olie op glas, onbedacht
De slang grijnst en lacht
Een goed aardige dans
Geeft een tweede kans
Zon bevecht de duisternis
Het breekt lagen vernis
Ik krab, spuug, stomp, schop, voluit
In stilte schreeuw ik het uit
Geplaatst in de categorie: ziekte