inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 39.047):

In de regen

Mijn hand maakt draaiende bewegingen
in de regen van vandaag
en schrijft in elke druppel
een gedachte neer
alsof ik zo het leven dat voorbij gaat
kan vastleggen op mijn denkplaat.

Ingetogen beweegt mijn hand
door het striemend oppervlak
van duizenden regenbogen,
gekleurd door 't felle zonlicht
door elke druppel op d'aarde gericht.

"Och", mompel ik,
en wandel verder door de regen,
terugblikkend naar de nachten
toen ik mijn naam in de hemel schreef
en in kille ijzige stilte
lag te wachten.

Ik ken ze wel, de vele cliché's
van neergeschreven gedachten
door schrijvers en dichters
door wijsgeren en filosofen:
woorden op papier
die ons doen geloven
dat wenende regens onze wonden verzachten.

Maar geen traan vloeide ooit zo rijkelijk
als de regenval in de holte
van mijn verloren verdriet
verscholen achter een lach,
achter een masker.

Ik sta even stil en blijf kijken
naar het stromen van de regen.
Miljarden druppels
op weg naar hun laatste halte,
al tranend in een file van bovenaan
tot onderaan een vensterraam.

En al wat ik doe
is het schrijven van gedachten
in elke druppel, in elke waterplas
alsof ik zo het leven dat voorbij gaat
kan wegvegen van mijn denkplaat.

Schrijver: Katty, 17 mei 2011


Geplaatst in de categorie: verdriet

4.0 met 22 stemmen aantal keer bekeken 382

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
kerima ellouise
Datum:
19 mei 2011
Email:
kerima.ellouisegmail.com
tranen kennen geen cliché's....emotioneel mooi neergeschreven!
Naam:
Joanan Rutgers
Datum:
18 mei 2011
Heel mooi weergegeven, je ontroostbaarheid en je onvermogen om het lijden weg te vegen. Ik heb met je te doen en ik wens je daarom veel zonlicht toe, succes in de liefde! Walg je ook zo van de liefdeloze eenzaamheid?

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)