Netgedichten

netgedicht (nr. 39.194):

Lijf, het huis van geest

We nemen dingen zoals ze komen
Na het aanpassen is er slaap
Kille nachten, zwarte dromen
Het onderbewuste opgeraapt.

Onder de schaduw van de vleugels
In de schemer van de nacht
Losjes voeren van de teugels
Kost me ineens alle kracht.

Neem de wind in alle zeilen
Zodat het leven vooruit gaat
Probeer imago op te vijlen
Het leven gaat zoals het gaat.

Dwalen door het halfduister
Angst slaat me om het hart
Het lichaam beweegt, maar luister
De ziel is nog altijd zwart.

Een bordje bij de horizon
Gloort daar soms een sprankje hoop?
Ik las, toen ik nog lezen kon:
"Hierbij staat mijn ziel te koop."

Ik trok mijn beurs, pakte mijn geld
En ik heb de prijs betaald
Op de bon stond nog vermeld
"Mijn eigenaar heeft gefaald".