Morgen
Morgen zal ik mij onderdompelen
in de stroom van herinneringen
meedeindend op de rust
van beeldende gedachtengangen.
Om als een kind
mij te nestelen in de schoot
van het leven, voedend
in het eeuwige groeien.
Morgen neem ik tijd
om uren te verdromen
om te dwalen in voetsporen
waarvan de afdrukken
zichtbaar zijn in het
stille kloppen van mijn hart.
Altijd maar het 'mens zijn' wezen,
verder moeten gaan,
maar morgen zo heel even
ben ik van dat kleed ontdaan.
Morgen ga ik bezinnen
en laat mijn gedachten
liggen op het schap,
zal ik woorden onberoerd laten
en worden zij geen zinnen.
Morgen laat ik ieder
beeld-woord rusten
om te verdwijnen in een kosmische wereld
teruggetrokken, dromend achter de coulissen
Dan zal ik nog slechts luisteren
naar de stilte
en ontmoet ik mijn Ziel.
Geplaatst in de categorie: emoties
Mooi gedicht.