Weg in de massa

Ze verdween tussen de massa,
weg was haar kader in het bewegend schilderij.
Rondom haar begon het te dagen:
geuren werden kleuren,
vormen gaven hun grenzeloosheid prijs
en duwend volgde ze
de voor haar nog onbekende paden.

Haar kennis was een bak vol scherven,
scherven van stukgeslagen wijsheden,
onophoudelijk wisselend van orde en schakeringen.
Jouw aanblik van deze samenraapsels
maakte de ervaring onbegrensd.

Ze kwam en ging.
Haar huid als perzik verdampt
voelde je de zachtheid achter haar gelaat.
Oneindig dichtbij trilde haar hart in jouw keel.
Maar met een onuitgesproken lach rond haar mond
lieten haar lippen los
en verdween ze in het fotogeheel.

massa schilderij paden

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 21 stemmen 188