De rode zomerjurk
nog zie ik aan de wand
een verschoten beeld
van het meisje met de
rode zomerjurk
was ik weer kind
ik sloot mijn ogen
duizendmaal
telde de treden die
steeds luider kraakten
oorverdovend
dan stil
alleen
de zwijgende boom
die met koude handen
wonden groef
ijzig, zoals
het laatste licht
door mijn vingers glipte
ik voelde niets
maar rende, blootsvoets
uit het raam
in mijn rode zomerjurk
Geplaatst in de categorie: verdriet