Bij jou
Waar stilte oorverdovend is, maar jouw hartklop nog voelbaar,
in het schemerduister waar jouw dagdromen verdwijnen,
daar wil ik je ontmoeten, enkel en alleen maar daar.
Niet meer in het mededogeloze daglicht, waar jouw woorden me kwetsen,
in een stralende zon die warm, koesterend zou moeten schijnen,
doch littekens veroorzaakt door koude stralen in mijn ziel te etsen.
Liever verdrink ik telkens weer in jouw ademloos vervliegende gedachten,
luisterend naar het onhoorbare gekabbel van jouw irrationele filosofieën,
want dan weet ik weer waarom ik hier zo lang op heb moeten wachten.
Slechts in jouw onzekere lieflijke chaos voel ik mij veilig en beschut,
zacht wiegend op de torenhoge golven van meeslepende emotie,
is het dat ik uit ons samenzijn steeds weer inspiratie put.
Geplaatst in de categorie: liefde