Schrijnend
Ik heb nog brandhout voor vele strenge winters
en in mijn brein sprokkelde ik ideeën voor een eeuw
maar mijn leven is een kluwen , een spinrag
met te strak gespannen draden
de ragebol kijkt lijdzaam toe
het is nu wachten op bevrijding
hoe kom ik los uit dit bizarre labyrint
van onvervulde dromen
zal ik stiekem over het muurtje kijken
en om hulp smeken
of liever hier stil wegkwijnen,
smelten door de eerste ochtendzon
Geplaatst in de categorie: filosofie