Zonder tussenkomst,
Vleugels gevangen tijd
herschrijven geschiedenis,
op dichterspallet.
Penselen met verf,
erkenning van z’n streken
laat de schilder koud.
Gerijpte vruchten,
strelen kindertongen op de
elfenbank en druivenrank
Rimpelende meren,
spiegels van luchtkastelen,
zonder bewoording.
Zonder tussenkomst,
in het harmonisch duister
branden lichtjes vel.
Aarde wacht heel stil
omsluit mijn moede lichaam
in zachte plooien.
Nooit die daad gedaan,
nooit ontvreemd mans eigendom, toch
kleeft bloed aan mijn handen.
Zie ook: http://www.pamapoems.nl
Schrijver: pama, 30 augustus 2011
Geplaatst in de categorie: haiku