Gevleugelde stilte
Het zwijgen staart onthutst
naar koolzaad stilte
vlak voor de kraag
die genezijde afsluit
van een ondoordringbare mist
ik mis het doordringen
tot de einder
waar haar schaduw slaapt
in een gemis aan korenbloemen
en madeliefjes
pluizende paardenbloemen
en sporen van een trein
brengen mij bij haar
zonder lawaai en loopschoenen
die rust vertreden
ik heb gebeden denk ik
de wind steekt op
ik word gedragen
over helder gele velden heen
Erna
Zie ook: http://www.enneke.punt.nl
Schrijver: Erna Muermans, 3 september 2011
Geplaatst in de categorie: overlijden