" Het "
Hét is het gulzig water
dat me dorstig maakt,
schuimende beken
waarin ik weerloos
ten onder ga, hét
fluistert tonen die
de wind laat spreken
en waaraan ik nooit
mocht denken.
Hét is het brood die
de honger steelt, een
wuivend bos wat mij
zachtjes streelt, een
tomeloze slaap in hét
wakend dromen tussen
zwart licht en hét
verlichte kwaad wat hét
in nachten met me deelt.
Hét is een schrander
dier dat mijn bloed
besluipt, hét is de
kus van een vruchtbaar
lichaam wat willig
openslaat, hét kruipt
door hét oog van
tederheid, hét stuit
me op mijn vlucht,
hét noemt zijn naam
in de dageraad en
laat ‘hét syndroom’
me tijdloos zijn.
Zie ook: http://www.pamapoems.nl (revised)
Schrijver: pama, 8 september 2011
Geplaatst in de categorie: filosofie