Netgedichten

netgedicht (nr. 40.838):

Zomerse herfstdag

De zon glinstert op de kabbelende watergolfjes
en de geuren van het hooi doen de herinneringen
aan vroeger weer naar boven komen.
Wat een boeket van kleuren op de achtergrond

waar de bladeren toch met een zekere regelmaat
loslaten en dwarrelen in de zonnestralen om
even daarna te gaan liggen, zonder verweer.
Hoe mooi kan de herfst zijn, maar ook hoe bedrieglijk

want morgen is er misschien slechts grijsheid en kilte.
Hoe is dan de realiteit?
Wat is nu echt en wat slechts schijn?
Of kan de herfst de zomer en de zomer herfst wel zijn?