Lach om kennis
Ik lach om alle kennis die
de mensheid heeft vergaard,
het stelt niets voor, want
de ratio sluit verlichting
uit, evenals genotszucht.
Ik heb eeuwen gedaan om onder
de driedubbele rokken van een
Spaanse schoonheid mijn ziel
op te hemelen en mijn ruwe
lichaam in de waagschaal te
gooien als oude lompen.
Ik slikte haar intieme sappen
als honing, vloeibare heroïne.
Ik verslikte mij.
Ik kotste mijn darmen eruit
en mijn maag bleef steken in mijn
verkrampte keel, waardoor ik stikte
en in die ademloze momentopname
lachte ik stervend al mijn kennis weg,
niets wetend als een pasgeborene
werd ik herboren. Lachte God mee.
Geplaatst in de categorie: mystiek