Netgedichten

netgedicht (nr. 41.159):

ER SCHUILT EEN DICHTER

Er schuilt een dichter in mijn zoon
Ik zie het aan zijn zachte ogen
Zeespiegels die niet breken mogen
Ik hoor het aan zijn luide toon
Wanneer ik hem ervoor beloon
Wordt iets onzekers rechtgebogen
Er schuilt een dichter in mijn zoon
Ik zie het aan zijn zachte ogen
Hun watermerk; een doornenkroon
De waarheid ook door hem gelogen
Hij vindt het zelf al heel gewoon
Er schuilt een dichter in mijn zoon

Schrijver: Anneke Haasnoot, 23 oktober 2011