Praalgraf
uit de ranke glazen tombe
ontspruit een hemels bloesem
groots toont de schepping
schoonheid van stervende blaren
opdat de ziel gevoelde eeuwigheid
blijvend in ons kan bewaren.
diffuus licht
besprenkelt
dit panorama
en verspreidt de geur
van onvergankelijk goud
welke sierlijk met knoppen
lijkt verweven:
kunst is daardoor nimmer oud
sober gekroond
met strekkende sepalen
draagt dit doorschijnend glas
de ademende melancholie
van een veranderlijke aarde
zo kan het telkens weer
van tedere dromen verhalen
Zie ook: http://www.youtube.com/wa...ch?v=zvyUtFIeTaE&feature=share
Schrijver: julius dreyfsandt zu schlamm, 20 november 2011
Geplaatst in de categorie: kunst