Ik heb vannacht mijn kussen nat geweend
Ik heb vannacht mijn kussen nat geweend
Nog voel ‘k een tranenvloed mijn ziel doorstromen
Ik moest u wel beminnen in mijn dromen
Om zo de oceaan van wee te tomen
Opdat ‘k een wijle met u zou vereend
Ik heb vannacht mijn kussen nat geweend
En heb u met een schreiend oog genomen
Luid snikkende tusschen de esschenboomen
Zodra mijn wel van weemoed was versteend
Ik heb vannacht mijn kussen nat geweend
Deez’ bleke uchtend zal ‘k niet langer schromen
Eer gij mij weer uw zoet genucht verleent
Nu rust hier zacht een uitgeput gebeent’
Ik heb vannacht mijn kussen nat geweend
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid