Netgedichten

netgedicht (nr. 42.511):

De Tegenliggers

Stel nou dat je tegenliggers
in je achteruitkijkspiegel kunt zien

alsof alles dat je tegemoetkomt
tegelijkertijd al is geweest
maar bezig is om jou opnieuw
te achterhalen en weer terug te komen

als een lasso vanuit een zwart gat
in oneindige herhaling geworpen
door een cowboy die de tijd boekstaaft
- een natuurkundige koeienjongen

(waar is die zwerm zwarte vogels
die ik eerder deze middag zag?
neergestreken op een Brabants veld
of nog fladderend in mijn hoofd?)

de weg is donker
ik moet niet zoveel denken
mijn focus houden op mijn weghelft
en vooral ook op de tegenliggers…