Zeg me..
waren het zomaar woorden
die ik uit sympathie schreef
was het een dwaling
van mijn eenvoud
niets meer dan de gedachte
van een gelijkgestemdheid
was het de schreeuw
van een eenzelvige pauw
die in zijn pracht van veren
enkel regen naar me riep
~
ik maak me geen illusie
de juiste toon te treffen
zeg me,
raak ik de sterrenglans kwijt
in een pijnlijk beseffen..
Zie ook: http://hillysgedichten.blogspot.com
Schrijver: Hilly Nicolay, 11 maart 2012
Geplaatst in de categorie: emoties