de weg omlaag

eenzaam slentert ze door
donkere en verlaten straten
met hangende schouders en
een hart vol pijn.

afgesloten van de wereld
en immuun voor aanrakingen
aan morgen denkt ze niet
voor haar is vandaag lang genoeg

geen enkel doel voor ogen
en niet wetend wat ze wil
brengen haar emoties haar
daar waar ze nooit wilde komen

straten eenzaam

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 1 stemmen 125