inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 42.855):

(Stilte)

Niet eens het niets
of de leegte
is als taal of als mens
tot mij gekomen

in een vorm zonder afscheid
of begroeting tijdens de nacht
en in het wachten onhoorbaar
maar opgemerkt

in aantoonbare onschuld
niet bodemloos of torenhoog
maar horizontaal als oneindige verte
vertwijfeld weggebleven

door in mijn hoofd te zwijgen.

Schrijver: mobar
Inzender: Henk van Dijk, 22 maart 2012


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

4.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 508

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
JELOU
Datum:
30 maart 2012
Weer die laatste zin.....!:-) Je bent goed in eindzinnen:-)
Naam:
kerima ellouise
Datum:
25 maart 2012
stilte als oneindige verte heft de horizon op in jouw prachtige gedicht!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)