Netgedichten

netgedicht (nr. 43.759):

Als de zon ondergaat

in helder licht
sieren lijnen
mijn avondbloem

die haar tinten tonen,
soms mijn verbeelding
doen beschijnen

een zachte zucht
geeft vaak aan de
ouderdom wat lucht

die schaduwen
kan verschonen
van een belegen dag

zo’n fluistermoment
maakt gewag
van tederheid

schept vertraging
die tot herkenning leidt