Brief van een korte dode ruwe bolster
nu ik zojuist mijn geest heb weggegeven
doch de inhoud nog niet leeg is
geniet ik nietszeggend in de tuinstoel
met half gesloten ogen
alleen mijn geest spreekt spontaan
naar hen die mij het liefst zagen gaan
denk niet dat ik bang was voor het leven
want dan heb je ‘t mis
wel voel ik vreemde trekken op mijn smoel
maar ben heel tevreden weggevlogen
een mooier slot kon ik niet wensen
was goed uitgerust en had geen pijn
in tegenstelling met veel andere mensen
was mijn vertrek bijzonder fijn
ik wil alvast iedereen bedanken
via een sterk bak koffie en wat weke cake
sta alsjeblieft niet in het zwart te janken
als je mijn vuur ziet van de week
sommigen zie ik wat eerder dan verwacht
mispunten die mij hebben gehaat
wat ik nooit had gedacht: ik weet wie jij bent
wees paraat!
Zie ook: http://fly.to/laurens.nl
Schrijver: Laurens Windig, 16 juni 2012
Geplaatst in de categorie: afscheid