Geen wezen

Geen wezen is zo zacht als het wezen dat je kleedt
en wast. Dat bij je blijft wanneer je slapen gaat,
je kust wanneer je even wankel staat.

Ze sluit de knopen van je jas, ze strikt je veters,
houdt je vast. Je ogen volgen haar wanneer ze door
de kamer gaat, het stof afneemt, de doek uitslaat.

Zo is ze je het liefst, in stille uren overdag,
en dat je haar dan helpen mag.

Totdat de schoolbel gaat, totdat de voordeur slaat,
ben jij het die zij het meest bemint, is zij alleen
van jou. Haar oogopslag, haar lieve lach,
ze zijn het einde en het begin van iedere dag.

ouders liefde

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 3 stemmen 278