Vlakbij
het moet bij mijn geboorte al begonnen zijn
zo dacht hij soms
het zachte schreien en het gemis
om wat niet kon worden uitgesproken
vertrouwelijk en toch zo vreemd
in die kerker van onmacht dicht bij haar
in de magische sfeer van intimiteit
wilde iets in hem zich bevrijden
met moeite onderdrukte hij zijn tranen
haar dood verbreekt voorgoed de kans
om snaar bij snaar te voegen
misschien is het werkelijk schrijnende
zo denkt hij soms
dat het gemis en de onmacht al waren beklonken
bij mijn geboorte
Geplaatst in de categorie: emoties