Netgedichten

netgedicht (nr. 44.481):

de laatste kleuren

mijn opa's heb ik nooit gekend
en het doodsgezicht van mijn oma in de grauwe bedstee
is nooit heengegaan

wanneer lopen we langs het afscheid;
de slaap die blijft als een roos
op een steen gebeiteld

het noodlot al in kinderhanden
die nog geen zwaarte kennen, zoals het morgenlicht
dat in alle eenvoud een schaduw tekent

de dood wordt een dialoog met loerende ogen
kruipt omhoog langs wind en werkelijke dagen

dagen die jou schoonheid leenden
immer met de glimlach van jouw blijspel

ik hoor je nog 'the end' schateren

*

RIP J.C.

Schrijver: kerima ellouise, 2 augustus 2012

miemake

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: overlijden

de laatste kleuren

4.0 met 7 stemmen

771

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Naam:: Hilly Nicolay
Datum:: 3 augustus 2012; Kinderhanden die de kleuren willen pakken,
een glimlach in gedachten...maar toch...
Een bijzonder gedicht Kerima!

Naam:: juliusdzs
Datum:: 3 augustus 2012; de laatste zin...geeft kracht en herkenning aan toekomst

Naam:: Marije Hendrikx
Datum:: 2 augustus 2012; Zo mooi en troostend heb je hier weer woorden gegeven aan dat grote niet te bevatten weggaan.

Naam:: mobar
Datum:: 2 augustus 2012; Rakend verwoord.

Naam:: wietwuit
Datum:: 2 augustus 2012; schoonheid van beelden die je ons leent!

Geef je reactie op deze inzending: