Netgedichten

netgedicht (nr. 44.592):

Mooie dis

(van stil verlangen)

Pronte borsten
tippen de hemel
Ondergaande
zon, maakt plaats voor
een sterrenhemel die
in mooie lijnen zijn
verhaal doet gelden

De kling vibreert
raakt vanbinnen
Zachte wanden
rondom hemels
vocht dat slechts begeleidt
vanaf hoge toren
met schijn die zelden

Oprecht bedriegt
laat zij dansen
Venijn van schijn
een snijdende
maar tegelijk oprecht
gedreven liefde van
in elkaar gekeerd

De helft van twee
én man én vrouw
Mooie dis door én
van stil verlangen