Netgedichten

netgedicht (nr. 44.857):

stil de wil

dit is van willen het begin
de spin heeft haar web gesponnen
en zit er doodstil middenin
het grote wachten is begonnen

mij schiet nu even niets te binnen
we wachten wel de spin en ik
zij op haar prooi en ik op zinnen
wij vangen duur in ogenblik

een zwerm zwaluwen in het zwerk
zwiert rond de toren van de kerk
mij prikt een mug,er krassen kraaien
ik voel de wind wat harder waaien
de tere spinwebdraden trillen
de tijd dijt uit, stilt het willen.