De laatste dagen
Ik dacht de afstand
in jouw naam vragen
maar de stilte
gaf geen antwoord
en ademde
teleurstelling
versus stille moed
voelde ik
in mijn grijze aderen
nog voor de nachten
bleef jij niet bij me
maar in de verte
stond mijn jas je goed
uit een donkergrijs verleden
had ik wol van ’t schaap
over één kam geschoren
zoals de zonderlingen
zonder adem
en was er geen excuus
om niet te herenigen
opnieuw beginnen
bij twijfel, zonder jas
in de nacht van ons zwijgen
was er geen afstand
in ons lijfelijk onvoelbaar
verstandelijk vermogen.
Inzender: Henk van Dijk, 21 september 2012
Geplaatst in de categorie: psychologie