Verlang-en-hoop schrijfsels.
Een dag
als zoveel anderen
een dag, zo lijkt het,
heel gewoon
en ik zie om mij heen
om te zien wat is blijven hangen
ik zie
verkeerd gekozen woorden,
verkeerde afbrekingen,
niets meer oorspronkelijk
maar nu gestuurd
-lees vermoord-
door ó zo gezellige groepjes
Ik zie mensen mijmerend,
mensen zoekend,
soms zelfs vloekend
in hun eigen hoekje,
ik zie mensen in het nauw
Ik zie de valse overblijfsels
van het duizenddingendoekje
in een constante,
wanhopige brij van verlangen
en een hoop schrijfsels
Ik lees ook net: ik zou een aivd’er zijn
-lachen wel-
en ik zie nu zelfs een aanprijsblog
Maar misschien
zit hier iets bij
voor het c.q.:
Uw groene boekje?
Geplaatst in de categorie: maatschappij