Netgedichten

netgedicht (nr. 45.704):

sporen van vilein venijn

voor Tim R. e.v.a.

plotseling was er de beroering
als bij die steen in de vijver

maar toen de onrust
van rimpelingen was weggeëbt

en het wateroppervlak weer
als vanouds gelijk een
spiegel was geworden
leek de rust weergekeerd

maar wij weten beter
juist onder het ogenschijnlijk vlakke
van een verraderlijke waterspiegel

huist het moeilijk te bestrijden
venijn als woekerende pijn