In vermeende schijnbeweging
stel dat ik verdwijnen kon
niet lijfelijk
maar uit de ogen van mensen
stel dat ik opnieuw begon
als dat zou kunnen
zou ik dan iets anders wensen
als leven eindeloos zou zijn
zou iets waarde hebben
zou ik wel zijn wie ik ben
zou ik de mensen mijden
of hen omhelzen
en kennen wat ik nu ken
wat is het dat mij belet
of ben ik simpel
op het verkeerde been gezet?
Geplaatst in de categorie: tijd