Netgedichten

netgedicht (nr. 46.299):

Engelen

Als donkere wolken geven
zal geen voetstap in de sneeuw
meer blijven staan.

Maar ergens in die winternacht
beginnen engelen hier beneden.
Ze vliegen naar jou,
ze vliegen naar jou!
En ze zingen:
Emmanuel, Emmanuel!

Dit is de nacht, zingen ze,
want iedereen heeft een droom.
Dit is de nacht, zingen ze,
want niets is wat het lijkt.

Kom! Zie! Hoog hier boven.
Een nieuwe ster schijnt krachtig;
vanuit de duisternis schijn een licht.

Kom! Droom je door de nacht.
Kom! Droom, en morgen zal je hart het weten:
je dromen zijn kostbaarder dan goud.
Je dromen zijn kostbaarder dan goud.