Netgedichten

netgedicht (nr. 46.506):

Terugkeer in het paradijs

De lucht is zo licht vanochtend
witte wolken drijven doelloos

zo licht te drijven
en het fictieve gezicht verliezen
en te verdwijnen
in de werveldans
van Stille Diepte

en de anderen
andersloos omhelzen
met een hart van tranen

Masker van gedachten
van smachten
in het vuur van inzicht verbranden

Inzien dat je bent
wat niet verschijnt
en niet verdwijnt

en vloeiend als water worden
en doelloos als witte wolken drijven

Wij zijn terug in het paradijs