Zachte hindernissen
de tocht gaat over één nacht ijs
en lijkt een onverstandige zet
ik ga in eigen gebiedende wijs
zonder dat enige rede mij belet
wat is het dat ik zozeer mis
dat ik denk dat het er ooit was
terwijl toch volstrekt zeker is
dat ik voor een schijnwereld pas
misschien wel omdat ik vind
dat gelukkig zijn niet bestaat
maar is als een zuchtje wind
een reis die nergens heen gaat
Geplaatst in de categorie: filosofie