FABELDIER
Ik zamel mirre in, schorsen en kruiden
Ik heb vijf eeuwen lang moeten verdragen
Hoe leven zich versnelde na vertragen
Hoe kerkklokken oorlog en vrede luiden
Ik zag de wetenschap de dingen duiden
Ik zag de lege en de volle magen
Ik zag de bataljons hun levens wagen
Vereenzaming van vele verre bruiden
Mijn nest is af, ik ga het nu betreden
Ik weet het vuur zal snel en krachtig zijn
Ik ben het moe, het wrede mensenras
Ook feniksen willen een Hof van Eden
Genezing, rusten van doorstane pijn
Ik rijs met amnesie straks uit mijn as
Zie ook: http://www.bloggen.be/annekehaasnoot
Schrijver: Anneke Haasnoot, 14 januari 2013
Geplaatst in de categorie: literatuur