dans, dans! voor Pina.
vast aan een koord danst ze
in tijd en ruimte
het tengere tedere lijf gestrekt
tot het uiterste botst ze
- net niet -
tegen de raamloze wanden
het weerbarstige koord remt haar
behoedend bijna, af
het verliest enkel zijn tegendraadsheid
als ze stil liggend
zittend of staand het midden kiest
de zon zendt haar warme licht
door de openstaande deur
iemand plant een boom
op de kale vloer valt de schaduw
van aarzelend tak en blad
gebonden spreidt ze als vleugels
de armen, handen, vingers
bereikt ze de openstaande deur
- net niet -
ze streelt de prille lente
op de vale vloer
Geplaatst in de categorie: kunst