Los
Los van ons verhaal,
los van wat we denken allemaal,
los van onze patronen en gewoonten,
los van ons gedicht, en 't gewicht,
los van de lijm van rijm.....
want wie durft zonder gedachten,
zonder herinnering en toekomst zijn
badend in een zee van niets,
zoals het lossen van een schip
- niet meer gevangen aan de kade -
de volle zee in varen kan,
zoals 't doorknippen van de navelstreng
zodat 't kind de vrije wereld in bewegen kan,
zoals het lossen van de lus van 't breisel
en de draad weer hangen kan,
zoals de hond loslaten van zijn halsband
en vrij rennen kan.
Want wie heeft er nog tijd en gelooft er
in ons verhaal nou allemaal?
Durven we luisteren hoe het loslaat,
hoe het los staat,
hoe het oplost......
Geplaatst in de categorie: overig
Volgende keer een vers over VASTGOED!