Netgedichten

netgedicht (nr. 48.106):

toevlucht

het is middernacht
muisstil
wijzers vallen samen
in het slot van de deur
zij staan daar, de jongens
zoals zij het zelf willen
ogen en handen om haar heen
zij verlaat zichzelf in het schreien
in de angst dat oren kunnen zien
en stelt zich een wereld voor
onderweg naar wolken
wat als zij weer komen
vanaf dat punt
zij is maar een meisje
met de haren in een wrong

het kussen op haar hoofd
ongewild

Schrijver: kerima ellouise, 16 mei 2013

miemake

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: psychologie

toevlucht

4.0 met 8 stemmen

169

Er zijn 8 reacties op deze inzending:

Naam:: julius dreyfsandt zu schlamm
Datum:: 16 mei 2013; vertaalde dramatiek

Naam:: Gerhard Burgers
Datum:: 16 mei 2013; bijzonder mooi angst in het jonge leven uitgebeeld in dit gedicht Kerima

Naam:: wuitschaert
Datum:: 16 mei 2013; héél fraai beschrijven van gevoelens en observaties. een overlijden om in te kaderen haast.

Naam:: Pama
Datum:: 16 mei 2013; Uit alles spreekt de weerzin, de kwetsbaarheid ten top. Mooi verwoord.

Naam:: Irmlinda de Vries
Datum:: 16 mei 2013; Zo diep en aangrijpend de gruweldaden in woord en beeld neergezet. Een monumentaal schrijven Kerima...

Naam:: switi lobi
Datum:: 16 mei 2013; Kerima, ik krijg hier kippenvel van en mijn maag draait om... en om

Wat een knappe verwoording gebruik je hier!

Naam:: Hilly Nicolay
Datum:: 16 mei 2013; Emotievol, rakend, om stil te worden.

Naam:: Marije Hendrikx
Datum:: 16 mei 2013; Waar vindt een machteloos , voortdurend bedreigd kind in haar gebroken wereld een toevluchtsoord, anders dan door al haar zinnen uit te schakelen en zich in wolken te denken .
Hoe mooi is dit voelbaar gemaakt in dit gedicht Kerima.

Geef je reactie op deze inzending: