Netgedichten

netgedicht (nr. 48.206):

Het glanst weer

Het glanst weer van de klaver en de boterbloemen
en heel verloren staat er ook een klaproos bij.
Er zijn toch zoveel mooie dingen;
die maken plots mijn hart weer blij

en dankbaar kan ik ademhalen;
al er is pijn en veel verdriet en zorgen,
maar toch wil ik de hoop bewaren
en niet alleen maar angstig zijn voor morgen.

Er is het groot geheim verscholen achter
of in en rond de dingen die we zien,
maar er is meer, het licht dat nu nog aarzelt

maar dat eens doorbreekt na de nacht
van vragen en vertwijfeling, van leed en pijn;
maar ja, we zien het nu nog niet misschien.

Schrijver: Adeleyd, 25 mei 2013

rosa.olaerts

skynet.be

Geplaatst in de categorie: filosofie

vertrouwen

licht

geheim

4.0 met 4 stemmen

245

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:: Marijke Vos
Datum:: 25 mei 2013; wat prachtig verwoord en hélemaal waar. Nee...we zien het nu nog niet en persoonlijk was ik daar de laatste tijd erg aan onderhevig door zelfs ongeestelijk te worden. Het gaat weer omhoog ik voel het en ik zal als ik me hélemaal goed voel jou privé berichten. Een prachtig gedicht dat je hier weer hebt neergezet...om diep over na te denken en ik heb het graag gelezen dank je wel voor dit moois.

Naam:: Egbert Jan van der Scheer
Datum:: 25 mei 2013; Oh ja, was nog vergeten te zeggen dat je laatste strofe herkenbaar en rakend overkomt. Heel mooi!

Naam:: Egbert Jan van der Scheer
Datum:: 25 mei 2013; Kun jij daar ook zo heerlijk van genieten? Vooral na een periode als na deze hè?

Geef je reactie op deze inzending: