Stilstand ?

Aardse schoonheid verslond
al mijn geopende zintuigen,
tevens het begin en einde,
de sleutel tussen geboorte
en de dood, verval in een
mensenhart, begrensd door
het dagelijkse brood tot aan
de versnelling door de tijd
gedreven waterval.

Een overblijfsel uit eerdere
gedichten, waarin de waakvlam
overeind bleef in de stormen
van bewegend licht, bleef de
bron van de schepping uit het
zicht en kwam nooit onder z’n
eigen zwaartekracht vandaan.

Dan blijkt de blauwe aarde in
een Melkweg van sterren stil te
staan in de aan zichzelf bedeelde
ruimte. Misschien wordt aan de wil
van hoop voldaan door het heelal
op een andere koers te gaan?

Zie ook: http://www.pamapoems.nl

Schrijver: Pama, 28 mei 2013

pebmartenskpnmail.nl

Een andere koers?

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 4 stemmen 218