Vannacht heb ik...
Vannacht heb ik gedroomd over de zomer;
de woorden kwamen zomaar helblauw aangewaaid,
de melodieën geurden naar lavendel
maar wie heeft al die beelden in mijn ziel gezaaid?
Want zelden ben ik blij en onbekommerd-
ik klaag zo vaak en draag de vragen zwaar
en heel ver weg dwalen mijn kinderogen,
want overal toch dreigt wel wat gevaar.
Maar deze droom herstelt toch weer de bruggen
tussen de vreugde en de rauwe werkelijkheid;
zowel het ene als het andere blijven duren
een leven lang, ze hebben alle tijd.
Geplaatst in de categorie: filosofie
Prachtig overvloeien van woorden, symboliek met
boodschap in een natuurlijk gegeven!
Heerlijk om te lezen, Adeleyd.