De geur van lindebloesem
Wat is dat toch met die geur van de linde
die mij ieder jaar weer terugbrengt naar
de tijd toen ik klein was en onbezorgd.
Alsof ik iets gedronken heb wat ik niet
kan beschrijven: iets wat bedwelmt en verrukt,
dat euforisch stemt en diep opgeborgen
herinneringen doet ontwaken. Ik hoor de stem
van mijn moeder en het gezang van verre vogels.
O zaligheid van lang geleden en van vreugde
die eigenlijk met niets te vergelijken valt.
Straks loop ik nog even terug naar die plek om
naar mijn verre kindertijd te emigreren.
... Met veel dank aan K.Borgdorff voor zijn suggestie, waaraan ik graag gevolg heb gegeven. ...
Schrijver: Adeleyd, 17 juli 2013Geplaatst in de categorie: emoties
Ook veelal dezelfde woorden als die ik gebruikte, grappig!
Prachtig.
De laatste regel stribbelt nog wat tegen.
Ik doe je graag een handreiking:
'om naar mijn verre kindertijd te emigreren.'
in vanzelfsprekendheid en zorgeloosheid. Mooi gedicht Rosa.