inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 48.726):

Venus en Mars

Hij lokte haar met sterrendromen
en vuurwerk in een leeg heelal
tot zij tenslotte viel voor zijn komeet
en hem verlustigd traag besteeg

nu baart zij daaglijks sterrenregens
en voedt hen onderweg
met altijd verse melk

hij bewaakt zijn kleine sterren
spreekt hen vermanend toe
als zij uit hun baan willen gaan
blijf altijd weg van het zwarte gat
waar al die mensen wonen

zij hebben hun eigen sterren
waardoor ze zijn verblind
en echte sterren niet meer zien
bewaar je licht maar voor elkaar
dan doof je niet snel uit

Schrijver: geeraardt, 24 juli 2013


Geplaatst in de categorie: moraal

5.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 345

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Petra Hermans
Datum:
21 augustus 2013
Email:
worldpoet546live.nl
'Ster-k staaltje van een sterrenkundige!'
Is het nou 'Venus en Mars, of Mars en Venus'?
Je hebt het vliegen mooi weten vast te leggen.
Naam:
kerima ellouise
Datum:
25 juli 2013
en er zijn zoveel eigen sterren dat men zelfs 'de sterren door de regen niet meer ziet'...mooie moraal Geeraardt.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)