Die in het begin oneindig lijkt
Wanneer het denken
Donkere wegen voortduwt
Die zijn geasfalteerd
Met verdriet en pijn,
In volstrekte eenzaamheid
Het stukje korstmos bewegingloos
Liggen blijft, de weg naar
Het licht die in het
Begin oneindig lijkt
En alleen lijkt
Op te houden als ik
Deze aarde verlaten heb,
Is daar ginder in
De verste verte
Nog net voor ik
Deze wereld verlaten zal
Een streepje licht
Waar de zon toch
Onverwacht haar licht
Laat schijnen, binnen
De grenzen van het zijnde -
Is dat net genoeg voor mij,
Het einde aan mijn einde
... Titel met dank aan Jorgen Raymann, AD, 14 september 2013.
Regel 1 en 2 met dank aan Ingrid Zalme. ...
Geplaatst in de categorie: psychologie