Vergeeld.
Jouw lichaam, je gestalte
in die vergeelde kamer
met kringen tot randen van bruin
aan de muren,
overlopende asbakken zo ver als ik kon zien
mijn netvlies is voor eeuwig
met alles wat van jou was
en door jou was
en bij je hoorde beprint
Nooit zal ik
dit en dat
en hét en jou vergeten
Aan de vergeelde
en half tot rood getrokken foto
in mijn kast
kan niemand zien hoe of het was
behalve ik
Maar de minnestrelen,
de kussen, zelfs nog vlak
voor jouw vagevuur
dat wegens je ziekte
onverbiddelijk vroeg om jou,
om jouw geest en je postuur
nee, die zal ik nooit vergeten
Je lichaam kon dan wel niet meer
maar ik niet zonder jou
Wat een vergeelde foto,
de randen reeds gekruld
ons laat weten.
Geplaatst in de categorie: liefde